W ostatnich tygodniach zapadł jeden z pierwszych wyroków sądowych w sprawach dotyczących ściągania przez Pocztę Polską zaległego abonamentu RTV.

Dłużnik odmówił zapłaty należności za lata 2011-2016, objętej tytułem wykonawczym wystawionym przez Pocztę jesienią 2019 r. i skierował sprawę do sądu. Argumentował, że już w 2004 r. wyrejestrował posiadane przez siebie odbiorniki RTV i w związku z faktem niekorzystania z nich nie jest zobowiązany do zapłaty abonamentu. Poczta zażądała okazania dowodu wyrejestrowania odbiorników, którego dłużnik po ponad 15 latach już nie posiadał. Ponadto zarzucił przedawnienie w części obowiązku uiszczania opłat oraz brak zawiadomienia go przez Pocztę przez 15 lat o tym, że nadal jest uważany za aktywnego abonenta i powinien uiszczać opłaty.

Sąd administracyjny, który badał odwołanie, uchylił wystawiony tytuł wykonawczy i oddalił w całości żądania Poczty Polskiej. W uzasadnieniu sąd stwierdził, że rzeczywiście należności za lata 2011-2013 są już przedawnione i nie ma obowiązku ich uiszczania. Dalej sąd wskazał, że z żadnych przepisów prawa nie wynika, że strona jest zobowiązana posiadać i bezterminowo przechowywać dokument wyrejestrowania odbiornika. Zdaniem Sądu, skoro termin przedawnienia opłat abonamentowych jest pięcioletni, to nie sposób wymagać od strony, aby taki dokument przechowywała w nieskończoność.

Zarzuty Poczty Polskiej

Poczta w sprawie zarzucała, że abonent nie udowodnił faktu wyrejestrowania odbiornika, a według danych z systemu Poczty nadal jest jego posiadaczem. Ponadto twierdziła, że stosownym zawiadomieniem w 2008 r. dłużnik został powiadomiony o mu nadaniu indywidualnego numeru abonenta. Wskazała przy tym, że w sytuacji rzekomego nie otrzymania przedmiotowego zawiadomienia użytkownik winien zgłosić ten fakt w placówce operatora. Nieotrzymanie bowiem zawiadomienia o nadaniu numeru identyfikacyjnego nie upoważniało użytkownika do zaprzestania uiszczania opłat abonamentowych, w sytuacji, gdy - zdaniem Poczty - abonent nie dokonał wyrejestrowania odbiorników RTV.

Decyzja Sądu

Sąd nie zgodził się z tym twierdzeniem i wskazał, że dla skutecznego zawiadomienia strony o nadaniu jej numeru indentyfikacyjnego nie było niezbędne dokonanie tego zawiadomienia w formie przesyłki ze zwrotnym potwierdzeniem odbioru, nie ulega jednak wątpliwości, że w aktach dotyczących przedmiotowego numeru identyfikacyjnego winny być informacje o przesłaniu tego numeru, np. w formie zwykłej przesyłki listownej, czego Poczta nie wykazała.

W wyroku zaznaczono, że Poczta miała obowiązek wykazania, iż ścigany przez nią obywatel nadal ma zarejestrowany na siebie odbiornik RTV, a takiego dowodu nie była w stanie przedstawić z powodu braku dokumentów źródłowych. W ocenie Sądu nie budzi wątpliwości, że wierzyciel zobowiązany był do ustalenia i wyjaśnienia kwestii zarejestrowania odbiornika, gdyż to ona przesądza o istnieniu lub nieistnieniu egzekwowanego obowiązku.

Ponadto sąd zaznaczył, iż wieloletni brak jakiejkolwiek reakcji Poczty na fakt nieuiszczanie opłat abonamentowych należy uznać za usprawiedliwione przeświadczenie strony o braku obowiązku uiszczania opłat abonamentowych.

Z tych względów konieczne było wyeliminowanie zaskarżonych postanowień Poczty Polskiej i uchylenie prowadzonej egzekucji.